زیاد در آینه نگاه می کردم و گاهی از این بابت نگران بودم و فکر میکردم این باعث غفلتم می شه و منو از خدا دور می کنه  تا این که یه روز

به این جمله برخورد کردم :

امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت مینمايد كه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند:

خداى بزرگ بهشت را براى جوانى قرار داده است كه زياد در آينه نگاه كند و به همين جهت خدا را بسيار ستايش كند.(1)

از اون به بعد بود که دلم آروم گرفت و تصمیم گرفتم وقتی به آینه نگاه می کنم این ذکر و دعا رو که حضرت رسول به آقام امیر المومنین یاد داده زیر لب زمزمه کنم:

قَالَ النَّبِيُّ ص‏ فِي وَصِيَّتِهِ لِعَلِيٍّ:  يَا عَلِيُّ إِذَا نَظَرْتَ فِي الْمِرْآةِ فَقُلِ اللَّهُمَّ كَمَا حَسَّنْتَ‏ خَلْقِي‏ فَحَسِّنْ‏ خُلُقِي وَ رِزْقِی

حضرت رسول (صلی الله علیه  وآله و سلم) در وصیتشان به امیر المومنین فرمودند:یا علی هنگامی که در آینه نگاه می کنی بگو خدايا چنان كه صورت مرا نيك كردى سيرت و رزق مرا  را نيز نیکو گردان.(2)

1.(ابن بابويه، محمد بن على - بندر ريگى، ابراهيم محدث، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص57، انتشارات اخلاق - قم، چاپ: سوم، 1379ش.)

2.(طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، ص69 شريف رضى - قم، چاپ: چهارم، 1412 ق / 1370 ش.)