آیت الله بهجت:اگر کسی مقیدباشد نمازها را اول وقت بخواند به جایی که بایدبرسد ،می رسد..

منبع:برگی از دفتر آفتاب.رضاباقی زاده پلامی ص53

این روزها همه از تو میگویند

یکی می آید برای خداحافظی

دیگری پیام میدهد عازمم حلالم کن

تلویزیون با کنار قده های جابر دلم را به آتش میکشد

این روزها من میمانم و دلتنگی

من میمانم و اشکهایی که دیگر تاب ندارند

من میمانم و بغضی که هر لحظه میل شکستن دارد

من میمانم ودلی که بی قرار حسین است

دلم کمی کربلا میخواهد….

گاندي:
من نهضتم را مديون حسين بن علي (ع) هستم و من چيز تازه اي براي مردم هندوستان به ارمغان نياورده ام.

. چارلز ديکنز (نويسنده انگليسي):
اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته‌هاي دنيايي خود بود، من نمي‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند. پس عقل چنين حکم مي کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاري کرد.

. توماس کارلايل، دانشمند بزرگ انگليسي:

بهترين درسي که از تراژدي کربلا مي گيريم اين است که حسين و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنان با عمل خود روشن کردند که تفوق عددي در جاييکه حق و باطل روبرو مي شوند اهميت ندارد. پيروزي حسين(ع) با وجود اقليتي که داشت موجب شگفتي من است.

واشنگتن ايروينگ(مورخ آمريکايي):
براي امام حســـين ممکن بود که زندگي خود را با تسليم شدن به اراده يزيد نجات بخشد،ليکن مسووليت پيشوايي مسلمين اجازه نمي داد که او يزيد را به عنوان خليفه بشناسد. او به زودي خود را براي قبول هر ناراحتي و فشاري به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني اميه آماده ساخت، در زير آفتاب سوزان سرزمين خشک و در روي ريگهاي تفتيده…روح حســـين فنا ناپذير است؛اي پهلوان من و اي نمونه شجاعت و اي شهسوار من، حســـــين!

منبع:نرم افزارخورشیدنینواکاری از اندیشه قمwww.andisheqom.com

صلی الله علیک یا ابا عبد الله 

از جابر بن عبد اللَّه انصارى روايت شده كه مى‏گفته است: چون على (ع) خبر فتح خيبر را براى پيامبر (ص) آورد، پيامبر به او فرمودند:

اگر بيم آن نبود كه گروه هايى از امت من در باره تو همان چيزى را بگويند كه مسيحيان در مورد عيسى بن مريم (ع) میگويند، در مورد تو سخنانى مى‏گفتم كه بر هيچ گروهى نگذرى مگر آنكه از زير پاى تو خاكى را كه بر آن قدم مینهى بردارند و اضافه آب وضوى ترا براى طلب شفا بگيرند.

و براى تو همين بس است كه تو از من و من از تو هستم. تو از من ميراث مى‏برى و من از تو و تو نسبت به من چون هارون نسبت به موسى هستى، جز آنكه پس از من پيامبرى نيست. تو تعهدات و ذمه مرا انجام می‏دهى و به روش من و براى حفظ سنت من جنگ مى‏كنى و تو فردا كنار حوض كوثر جانشين منى و نخستين كس خواهى بود كه جامه بهشتى بر او پوشيده مى‏شود و نخستين كس از امت من خواهى بود كه وارد بهشت میشوى

و شيعيان تو بر منبرهاى نور و با چهره ‏هاى درخشان اطراف من خواهند بود و براى ايشان شفاعت میكنم و آنان فردا در بهشت همسايگان من خواهند بود.

هر كس با تو در نبرد باشد با من در نبرد است و هر كس با تو در صلح باشد با من در صلح است. نهان تو نهان من و آشكار تو آشكاراى من است. راز سينه تو راز سينه من است و فرزندان تو فرزندان منند. تو وعده ‏هاى مرا برآورده مى‏سازى و حق همراه تو و بر دل و زبان تو جارى است. ايمان ميان چشم هاى تو و آميخته با خون و گوشت تو است، همچنان كه با خون و گوشت من آميخته است. هرگز كسى كه ترا دشمن بدارد، كنار حوض كوثر پيش من نخواهد آمد و هرگز كسى كه ترا دوست داشته باشد، از حوض كوثر محروم نخواهد بود و با تو كنار حوض كوثر خواهد آمد.

على (ع) به سجده افتاد و گفت: سپاس خداوندى را كه بر من نعمت اسلام را ارزانى داشت و قرآن به من آموخت و مرا محبوب بهترين مردمان كه خاتم پيامبران است قرار داده است و اين همه احسان و فضل خداوند بر من است.

منبع:فتال نيشابورى، محمد بن احمد - مهدوى دامغانى، محمود، روضة الواعظين / ترجمه مهدوى دامغانى،ص91-192، نشر نى - تهران، چاپ: اول، 1366 ش.