آیت الله جوادی آملی:  اينكه مي‌بينيد بعضي از ادعيه ما مستجاب نيست براي اينكه يك مقدار توجه ما نزد قدرت‌هاي خود ما يا وابستگي‌هاي ماست و بخشي از توجه ما به طرف الله است.

كسي كه هم به طبيب چشم دوخت، هم به دارو، هم به قدرت تحصيل دارو چشم دوخت، هم به قدرت پرستار ، چنين انساني وقتی مي‌گويد «اللهم اشفني» او با خدا بصورت نيم‌رخ سخن مي‌گويد براي اينكه بخشي از توجه‌اش متوجه خداست و بخشي از توجه‌اش متوجه امكانات خودش می باشد لذا چنين دعايي، دعاي خالص نيست.

وقتي از وجود مبارك امام صادق(سلام الله عليه) سؤال مي‌كنند چرا دعاي ما مستجاب نيست فرمود: «لأنّكم تدعون مَن لا تَعرفون» زیرا شما كسي را مي‌خوانيد كه نمي‌شناسيد.

بنابراین ما بايد با تمام چهره و هويّت چيزي را از خدا بخواهیم؛ اگر در نيايش و دعا مي‌خواهيم با تمام چهره و هويّت بخواهيم و اگر در عبادت مي‌گوييم ﴿إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾ بايد با تمام‌چهره به خدا عرض كنيم ﴿إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾..

بر گرفته از درس اخلاق حضرت آیت الله جوادی آملی 18/07/92(http://www.news.esra.ir/web/esranews/)