#تولیدی_به_قلم_خودم

#دست نوشته
کاش یه ذره از پول لباس وادکلن و کیف وکفش ماهانه مون،? رو به فقرای هم وطنمون میدادیم.

کاش به جای گرفتن پارتی های شبانه و بساط عشق وحال? ، دل یه یتیم رو شادمیکردیم.

کاش یه روزهم که شده، به جای گذاشتن شام و ناهار رنگارنگ روزانه مون تو صفحه های اجتماعی?،یه روز یه فقیر رو سیر میکردیم.

کاش به جای خرج های گزاف و بی خودی آتلیه وتالارو مراسم عقد وعروسی وتولد و پاتختی وچه و چه ?،یه دختر بی جهیزیه رو میفرستادیم خونه بخت.

کاش به جای اینکه یه سگ رو تو تخت خوابمون بخوابونیم ، یااینکه تصویرقدم زدنمون رو بایه سگ ناز مامانی به رخ بکشیم،? یه نوزاد بی سرپرست رو نوازش میکردیم والتیام بی کسی هاش میشدیم.

کاش به جای تغییر سالانه لوازم منزل ومبلمان وموبایل و پرده?، دستِ یه جوون بی خونه رو میگرفتیم وپناه تنهایی هاش میشدیم.

کاش اونقدری که به فکرست کردن رنگ ناخن وروسریمون بودیم ?یه ذره هم به فکر جورکردن خرجِ عمل دختر فقیر همسایه بودیم.

کاش اونقدری که به فکر( چی بپوشمِ عروسی دختردایی) بودیم? به فکرلباس نو نداشتن شب عید دخترکوچولوی فامیل وشرمندگی بابای مریضش بودیم.

کاش اون قدری که به فکرپهن کردن بساط عشق وشراب و زن و پاسور وقماربودیم? به فکر برپاکردن بساط ازدواج فقرای هم وطنمون بودیم.

کاش اونقدری که به فکر مخ زدن دخترای خوشکل و تور کردن پسرای خوش تیپ بودیم? ،به فکر محبت کردن و دل به دست آوردن پدر،مادر پیرمون بودیم.

کاش اونقدری که به فکر دور دور کردن های شبانه با ماشین آخرین مدل اونم بایه موسیقی بلند ِرپ? بودیم ، یه کم هم دردها وناله های فقرای محله مون به گوشمون میرسید.

کاش یه ذره هم ، به جای اینکه خوشبختی هامون ،رو به نمایش بذاریم ?،واسطه خوشبختی دیگران میشدیم.

کاش یه ذره، به فکربودیم وبی خیال نبودیم.

کاش یه ذره محبت ومعرفت❤ داشتیم.

کاش….