وَ مَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى …(سوره لقما ن آیه22)
آیت الله مکارم در (تفسير نمونه، ج17، ص: 68): (در حديثى كه در تفسير برهان از طرق اهل سنت از امام على بن موسى الرضا ع از پيامبر گرامى اسلام نقل شده چنين آمده:سيكون بعدى فتنة مظلمة، الناجى منها من تمسك بالعروة الوثقى، فقيل يا رسول اللَّه و ما العروة الوثقى؟ قال ولاية سيد الوصيين، قيل يا رسول اللَّه و من سيد الوصيين؟
قال: امير المؤمنين، قيل يا رسول اللَّه و من امير المؤمنين؟ قال مولى المسلمين و اما مهم بعدى، قيل يا رسول اللَّه و من مولى المسلمين و امامهم بعدك؟ قال: اخى على بن ابى طالب (ع)(1)
” بعد از من فتنه اى تاريك و ظلمانى خواهد بود تنها كسانى از آن رهايى مىيابند كه به عروة الوثقى چنگ زنند، عرض كردند: اى رسول خدا عروة الوثقى چيست؟ فرمود: ولايت سيد اوصياء است.
عرض كردند يا رسول اللَّه سيد اوصياء كيست؟ فرمود: امير مؤمنان.
عرض كردند امير مؤمنان كيست؟ فرمود مولاى مسلمانان و پيشواى آنان بعد از من، باز براى اينكه پاسخ صريحترى بگيرند عرض كردند او كيست؟
فرمود: برادرم على بن ابى طالب علیه السلام)
در تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج2، ص: 121 آمده است:و في كتاب المناقب ، لابن شهر آشوب:موسى بن جعفر، عن آبائه- عليهما السّلام- و أبو الجارود عن الباقر- عليه السّلام- في قوله تعالى: فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى، قال: مودّتنا أهل البيت.
(1) البرهان في تفسير القرآن، ج2، ص: 240
عمرى گذشت و راه نبردم به كـوى دوست مجلس تمام گشت و نـديديــم روى دوست
گــــلشن معطّــر است سراپا ز بوى يار گشتيم هــرکجـــا، نشنيديــم بــوى دوست
هر جا كه مى روى، ز رخ يار، روشن است خفــاش وار راه نبــرديـــم ســوى دوست
ميخوارگــانِ دلشده ساغـر گرفتـه اند ما را نَــمـى نصيب نشـــد از سبـــــوى دوست
گوش مـــــن و تــو، وصف رُخ يار نشنود ورنـه جهــــان نــدارد جــز گفتگوى دوست
با عـاقلان بگو كه: رُخ يار ظاهر است كاوش بس است اين همه، در جستجوى دوست
سـاقى ز دست يار به ما باده مى دهد بــر گيـر مى، تــو نيز ز دستِ نكـــوى دوست
غزلی زیبا از امام خمینی رحمه الله علیه
…وأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً…سوره لقمان آیه20
مراد از نعمت های ظاهری و باطنی در این آیه طبق روایات اهلبیت:
در ترجمه الميزان، ج16، ص: 357 آمده است:
در كتاب كمال الدين به سندى كه به حماد بن ابى زياد دارد روايت كرده، كه وى گفت: من از آقاى خودم موسى بن جعفر (ع) از آيه” وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً” پرسيدم، فرمود نعمت ظاهرى، امام ظاهر، و نعمت باطنى، امام غائب است .(1)
و در تفسير قمى به سند خود از جابر روايت كرده كه گفت: مردى نزد امام ابى جعفر (ع) به عنوان سؤال آيه” وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً” را تلاوت كرد، امام (ع) فرمود: اما نعمت ظاهرى، رسول خدا (ص) و معرفت و توحيدى است كه آن جناب در باره خداى عز و جل آورده، و اما نعمت باطنى ولايت ما اهل بيت و عقد مودت ما است.(2)
علامه می فرمایند: البته اين روايت از باب تطبيق يكى از مصاديق بر كل آيه است.
درترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج19، ص: 186آمده است:
ضحاك از ابن عباس روايت كند كه گفت از رسول خدا (ص) سؤال نمودم تا آيه برايم روشن شود، حضرت فرمود: اما نعمت آشكارا مانند اسلام و خلقت تو و ارزاق تو- كه همه را خدا داده است- و اما نعمت پنهانىگناهان و بديهاى تو است كه خداوند آن را پنهان ساخته تا آبرويت محفوظ بماند، اى فرزند عباس خدا فرموده سه چيز را من براى مؤمن قرار دادهام اما از او نيست، اول پس از مرگش رحمتها و خيرات دوستانش را كه براى او بعد از مرگش هديه ميكنند بدو خواهم رسانيد، دوم ثلث اموالش را باختيار او گذاردهام تا با انفاق موجبات كفاره گناهانش فراهم شود، سوم گناهان و بديهاى او را در دنيا پوشانده ام و گرنه نزديكانش از او فرار نموده تا چه رسد به بيگانگان.
(1)النّعمة الظّاهرة الإمام الظّاهر. و الباطنة، الإمام الغائب.(تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج10، ص: 261)
(2) أما النعمة الظاهرة فهو النبي ص و ما جاء به من معرفة الله عز و جل و توحيده و أما النعمة الباطنة فولايتنا أهل البيت و عقد مودتنا فاعتقد و الله قوم هذه النعمة الظاهرة و الباطنة.(تفسير القمي، ج2، ص: 166)
كسي كه ولايت ما اهلبيت را دارد هم اكنون در بهشت است..
بهشت دارای اقسامی است كه يك قسم آن غير منقول است كه بعد از قيامت ميباشد
و قسم دوم منقول است كه هم اكنون موجود است چرا که طبق فرمايش امام صادق(عليه السلام) در مواجهه با سئوال فردي كه از بهشت پرسيد فرمودند: شما هم اكنون در بهشت هستيد؛ چرا كه هر کس ولايت ما اهلبيت را داشته باشد، هم اكنون در بهشت است لذا مراقب باشيد از اين بهشت بيرون نرويد
و البته به تعبير قرآن برخي ها نيز هم اكنون در جهنماند ﴿فَاتَّقُوْا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالحِجَارَةُ﴾ مثل كساني كه مال يتيم ميخورند و رشوه می گیرند.
حضرت آيت الله جوادي آملي در جلسهٴ تفسير موضوعي انسان در قرآن(http://www.portal.esra.ir/)
صاحب و مهمانداربهشت علي بن ابيطالب(سلام الله عليه) است.
در بهشت باز است، ولي مؤمنان اهل بهشت كه وارد مي شوند، در مي زنند. وقتي بهشتي كوبه در را مي كوبد، اين صدا شنيده مي شود:
ياعلي ياعلي!
طنين كوبه «ياعلي» است. مرحوم علاّمه طباطبايي(رضوان الله عليه) در شرح اين حديث و اينكه چرا صداي كوبه در بهشت يا علي است، مي فرمودند:مهمان وقتي به خانه اي مي رود، صاحب خانه را صدا مي زند. اگر صاحب خانه نام معيني داشته باشد، مهمان همان نام معيّن را مي برد. صاحب بهشت و مهمانداربهشت علي بن ابيطالب(سلام الله عليه) است. از اينرو، صداي كوبه در بهشت هم «ياعلي» است. چون هر كس به بهشت مي رود، در سايه هدايت و رهبري اين خاندان و مهمان اين خاندان است.
شمیم ولایت،حضرت آیت الله جوادی آملی، ص226(http://www.portal.esra.ir/)